Een tijdje geleden heb ik een mindfulnesstraining afgerond bij Sabiene en dat heeft me ontzettend veel gebracht! De grootste winst is misschien wel dat ik veel minder last heb van stemmingswisselingen. Voor de training had ik regelmatig buien waarin het voelde alsof de hele wereld tegen me was. Alles voelde somber en zwaar, niets kon me nog opvrolijken. Bijna dagelijks wel, afgewisseld met momenten waarop het leven juist fantastisch voelde en ik mijn geluk niet op kon. Ik kon die buien nooit zo goed voorspellen, de stemmingen kwamen en gingen zonder duidelijke redenen. En omdat ze nooit echt lang duurden, maakte ik me er verder ook niet zoveel zorgen om. Ik dacht dat het bij mij hoorde en ik was wel benieuwd of mindfulness me handvatten kon geven om er beter mee om te gaan.

Maar het bleek veel dieper te gaan. De training, met alle bijbehorende oefeningen en observaties, hielp me om die eerste start van een stemmingswisseling op te merken. Soms is het iets dat iemand tegen me zegt, of de toon waarop. De andere keer is het een mailtje dat me herinnert aan iets wat ik nog moet regelen. Het kan zelfs de harde muziek in een winkel zijn, die me onbewust chagrijnig maakt. Door mindfulness ontdekte ik dat het probleem niet per se zit in die kleine 'trigger', maar in mijn reactie erop. Eerder kwam er op zo'n moment, vaak onbewust, lichte paniek op. Een beetje zo: 'O nee, daar komt een negatieve 'vibe' aan. Ok, zet je schrap, geen aandacht aan schenken. Gewoon focussen op alle fijne dingen, voordat dat kleine donkere ding mijn humeur ruïneert, want dit is te klein om er iets groots van te maken. Kalm blijven, oké?' En dat lukte dan natuurlijk niet, waardoor ik vervolgens baalde en ik nog verder in de negatieve gedachtespiraal kwam.

Tijdens de mindfulnesstraining ging ik steeds meer inzien dat er een andere optie is: wanneer ik een negatieve 'vibe' voel komen, kan ik gewoon tegen mezelf zeggen: 'Het is ok. Laat me maar even voelen wat er gebeurt. Hoe kan ik dit in mijn lichaam voelen?' Het klinkt zo simpel, maar het verschil blijkt enorm te zijn. Elke keer als het me lukt om op deze manier te reageren, is het alsof ik die kleine donkere wolk even kan observeren, omdraaien, hem van alle kanten kan bekijken. Ik kan zien welke gedachten en gevoelens opkomen en soms kan het me zelfs iets leren: 'Aangezien mijn lichaam nogal intens reageert op deze situatie, is het blijkbaar toch niet zo onbelangrijk voor me als ik dacht. Ik dacht dat ik eroverheen was, maar misschien heb ik wat meer tijd nodig.' En na dat observeren komt misschien nog wel het beste van alles: ik kan doorgaan met wat ik aan het doen was! Geen spanning meer in mijn lichaam en geen zware gevoelens die met me meegaan, mijn dag in. Wat een opluchting. Dat dat überhaupt kon was eigenlijk al een eyeopener.

En hoe simpel het misschien mag klinken, ik vind het geen gemakkelijke mindshift. Het blijft een kwestie van oefenen. Maar in de afgelopen twee weken ging ik slechts één keer die negatieve gedachtespiraal in, in plaats van bijna elke dag. Het maakt me een stuk rustiger. Niet alleen omdat de zware stemmingen wegblijven, maar ook omdat het leven niet meer vol zit met mogelijke bedreigingen en triggers. Dus nee, mindfulness biedt geen instant-oplossingen voor al je problemen, maar al die inzichten en oefeningen zetten een hoop verandering in gang. En dat geeft hoop voor de toekomst :-)